Makaleyi arkadaşlarınızla paylaşarak sitenin geliştirilmesine yardımcı olun!
"Bakacak başka bir şey olmayan çıplak ihtişama baktınız mı?" Robert Service'e sorar, “… Yeşil derenin içinden aktığı vizyonlu vadiyi süpürdün mü, Kaybettiğin bir şey için Uçsuz bucaksız mı aradın?
Ruhunu susturmak için gerdin mi? O zaman Allah aşkına git ve yap; Meydan okumayı duyun, dersi öğrenin, bedelini ödeyin.”
Bu dizelerin alındığı şiire “Vahşetin Çağrısı” denir. Bir çadır dövmesi düşünüyorsanız, tahminimiz bunu duymuşsunuzdur. Bu karanlık, nemli ve kirli dört duvar ve çatı etrafınızı sardığında ve gri kaldırım, gri çelik ve cama yol açtığında, kendinize ateş kapmışsınızdır ve tek çare vahşidir.
Açık havadaki tüm insanlar, orman, okyanus, çöl, ova veya gökyüzünün uçsuz bucaksız alanlarının, kafamızın içindeki bir vidayı gevşettiğini ve daha sıkı ve daha sıkı rüzgara neden olduğunu bilir. Tozlu yola çıkmak bize bu evrendeki yerimizi, önemsizliğimizi ve buna rağmen dayanma ve hayatta kalma gücümüzü hatırlatır.
Ve evden ayrıldığınızda ve yerin yumuşak çam iğnelerini yatağınız yaptığınızda, ıslak ve soğuktan korunmak için kuşkusuz etrafınızda bir çadıra ihtiyacınız olacak. Yolda, çadırınız en iyi arkadaşınızdır. Aşırı durumlarda, yaşam ve ölüm arasındaki fark anlamına gelebilir. Kendinize bir çadır dövmesi yaptırın ve vahşinin çağrısı zayıfladığında, onu hala yanınızda taşıyacaksınız. Hep.
