Makaleyi arkadaşlarınızla paylaşarak sitenin geliştirilmesine yardımcı olun!
Yüzmeyi öğrenmek herkesin yapması gereken bir şeydir. Yüzme derslerinde öğretilen temel tekniklerin bilinmesi su güvenliği açısından önemlidir.
Ancak, yüzmeyi bir adım öteye taşımak ve yeni bir yüzme stili, vuruş tekniği veya sadece temel bilgilerin ötesinde başka bir serbest stil yüzme tekniği öğrenmek istiyorsanız, denenecek çok şey var. Birden fazla vuruş bilmek sadece bir antrenman veya yarışma için değil, aynı zamanda farklı acil durumlarda kullanım için de faydalıdır.
Yüzmede çok yönlülük, mesafe yüzücülerinin biraz daha eğlenmesine, rekabetçi yüzme becerilerini geliştirmesine ve yüzücünün güvende kalmasına yardımcı olabilir. Egzersiz için yüzerken, farklı stoklar farklı kas gruplarını kullanır, böylece egzersiz her vuruş döngüsünde değişir.
Antrenman daha kapsamlı hale gelir. Rekabetçi yüzücüler için kulaç varyasyonu onları çok yönlü rakipler yapar ve güvenlikle birlikte farklı kulaçlar farklı durumlarda yardımcı olabilir.
Yüzme Stilleri ve Vuruşları
1. Serbest Stil veya Ön Tarama
İnsanlar bir yüzme vuruşunu hayal ettiklerinde, serbest stil olarak da bilinen ön taramaya odaklanma eğilimindedirler. Bir kişinin kendi başına veya yeni başlayanlar için yüzme dersleriyle öğrendiği ilk vuruşlardan biridir.
Yetkin bir ön tarama yapmak için nefes alma, tekmeleme ve kolları koordine etmek biraz çalışma gerektirir. Önden sürünmek için yüzücünün yüzüstü olması gerekir, bu yüzden havuzun dibine paraleldir.
Ayaklarla bir itme, momentumun başlamasına yardımcı olabilir. Yüzücü, kollarını bir yel değirmeni tarzında öne doğru değiştirmelidir, böylece eller, kepçeyle aşağı inerken ve sonra suyun üzerinde arkaya doğru yükselirken, altındaki suyu iten kürekler gibi hareket eder.
Kollar yel değirmeni hareketi yaparken, bacaklarda çarpıntı vuruşu yapmalıdır. Bu tekme, dizlerin kilitlendiği, böylece bacakların düz ve ayak parmaklarının sivri olduğu bir vuruştur. Bacaklar sırayla yukarı ve aşağı hareket ederek kolların vücudu suda hareket ettirmesine yardımcı olur.
Kollar ve bacaklar ile koordine edilmesi gereken üçüncü yön nefes almadır. Kol sudan çıkarken kafanın yana çevrilmesi için yüzme vuruşuna uyması gerekir. Bu keskin bir dönüş olması gerektiği anlamına gelmez.
Baş sadece suyu temizlemeli ve geri dönmeden önce nefes alacak kadar net olmalıdır. Aşırı kafa dönüşleri dikkati dağıtabilir ve yüzücünün hafifçe batmasına neden olabilir.
2. Sırtüstü
Sırtüstü hareketi öğrenmek, bacak hareketi söz konusu olduğunda önden emeklemeye benzer. Ancak ön taramadan farklı olarak arkada yapılır. Bu, sırt kasları üzerinde çok az stres olduğundan ve hareketler pürüzsüz olduğundan, sırt sorunları olanlar için iyi bir yüzme vuruşudur.
Sırtüstü vuruşu öğrenirken, yüzücü sadece sırt üstü yüzerek başlayabilir. Hazır olduklarında, ön vuruşla yaptıkları yel değirmeni hareketini kollarıyla yapmaları gerekir. Kollar, dirsekler kilitli halde dönüşümlü olarak, tepeden sudan dışarı doğru hareket eder ve başın üzerinden suya geri döner.
Eller, vücudu geriye doğru hareket ettirmek için suyu çeker. Kollar karın üzerinde öne doğru giderken yaptıkları dairesel hareketi yapıyor. Su altındaki itme, vücudu ileri doğru hareket ettirir ve ardından kollar sudan çıkar. Bir kez daha, bacaklar çarpıntı vuruşunu yapar ve yüz, göbek deliği yüzeye bakacak şekilde yukarıya bakmalıdır.
Vücut mümkün olduğunca düz tutulmalı, ancak bacakların tekme atabilmesi için alt kısım suyun hemen altında olmalıdır. Bununla birlikte, kalçalar çok aşağı inmemeli veya çok bükülmemelidir, çünkü bu sürüklenme yaratacak ve aşağı inme hareketini yavaşlatacaktır. Bacaklar birbirine yakın olacak şekilde kalçalardan tekme atmak iyi bir ivme kazandıracaktır.
Nefes almak ön emeklemedeki kadar kritik olmasa da, kulaçlarda bir nefes ritmine sahip olmak önemlidir, bu nedenle yüzücünün ekstra efor için iyi oksijene sahip olması gerekir.
3. kurbağalama
Kurbağa vuruşu, yanlış yapıldığında kolay bir vuruş olduğu için, birçoğunun erken öğrendiği bir vuruştur. Düzgün yapıldığında rekabetçi bir yüzme vuruşudur ve yavaş olsa da iyi yapılması için çalışmaya ihtiyaç duyar. Yeni başlayanlar bundan hoşlanır çünkü kafalarının suya girmesi gerekmediği anlamına gelir, ancak yüzücü geliştikçe ve yüzünü suya sokmaya başladıkça, harika bir antrenmana ve rekabetçi bir vuruşa dönüşebilir.
Bu vuruş, midenin suya inmesiyle başladığı için ön vuruşa benzer. Kollar, göğüsten gelen suyun altında, başın üstünde birlikte hareket eder, sonra dairesel bir hareketle iki yana doğru itilir. Kollar dışa doğru hareket ederken, bacaklar da onlarla birlikte bir kırbaç vuruşu yapar.
Bu tür tekme, bacaklar düz bir şekilde arkadan başlayıp, dizleri ve kalçaları bükerek vücuda birlikte getirildiği için çarpıntı vuruşundan farklıdır. Bacaklar daha sonra aynı anda dışarı ve yana doğru itilir, ardından arkada bir araya gelir. Yüzen bir kurbağaya benziyor.
Kol ve tekme hareketi bir kez öğrenildiğinde, yüzücü bunları koordine etmelidir, böylece yüzücü ileriye doğru itilir. Kollar dinlenirken bacaklar tekmeler ve kollar öne doğru itilirken bacaklar düzleşir. Kollar nerede olursa olsun, vücudu ileriye doğru iten bir hareket her zaman vardır.
4. Kelebek
Kelebek, ustalaşması en zor vuruşlardan biridir ve yüzücü öğrenirse harika bir egzersiz sunar. Öğrenmesi kolay bir vuruş değil. Kelebek, kullanılan en hızlı ikinci vuruştur ve harika bir atletizm gösterir.
Kelebek, midede başlayan bir felçtir. Kollar aynı anda arkadan öne doğru başın üzerinden geçmelidir. Önden suya doğru iterler ve bu itme vücudu öne doğru çeker.
Bunu yel değirmeni tarzında tekrar tekrar yaparlar. Kollar suya her girdiğinde, başın yukarı itilmesi gerekir, böylece baş ve omuzlar su yüzeyinin üstünde olur.
Kollar kelebek hareketi yaparken, bacaklar yunus vuruşu yapıyor. Bu, bacakların dizlerde ve ayak bileklerinde bir arada tutulduğu anlamına gelir, böylece birlikte tekme atarlar. Hareket eden bir yunusun kuyruğu gibi görünmeliler. Hepsi tek bir akışkan hareketidir.
Bu vuruşu daha da karmaşık hale getirmek için, yüzücü, suya bir sonraki vuruş gerçekleşmeden önce, kollar sudan çıkarken aynı anda tutarlı bir nefes almalıdır. Kollar öne gelecek şekilde baş öne çıkar. Normal yan nefes değil.
5. Yan vuruş
Yan vuruş, rekabetçi yüzmede nadiren kullanılır. Bu vuruş, su güvenliği söz konusu olduğunda parlar. Bir yüzücü, suda başı belada olduğunda kelebeği yapmayacaktır.
Sidestroke, hayat kurtarıcı eğitim almış ve birisini kurtarmaya veya yüzme enerjisini korumaya ihtiyaç duyan kişiler tarafından kullanılan bir stildir. Kurtarıcıya, sudaki birini güvenli bir yere çekerken destek verme yeteneği verir. Yan vuruş, vücudu ileriye doğru iten tarafta bir makas vuruşu ve kol vuruşları (çekmeler) ile yapılır.
Yan vuruşun nasıl yapıldığını anlamanın kolay yolu, onu elma toplama olarak tanımlamaktır. Suda yan taraftaki kol başın üzerine uzanacak ve bir elma tutuyormuş gibi yapacaktır. O kol daha sonra göğse gelir ve göğüsteki buluşma noktasında ikinci ele “elmayı verir”.
Sahte elmayı alan el, vücudun üst tarafındaki sudan çıkan eldir. Bu kol daha sonra elmayı arkaya atıyormuş gibi yaparak arkaya doğru itecektir. Alt kol, diğeri arkaya doğru uzanırken tekrar yukarı uzanır.
6. Temel Sırtüstü
Bu, temel sırt vuruşundan farklı bir vuruştur. Bu, yeni başlayanlara öğretmek ve suda hareket etmelerini sağlamak için kolay bir vuruş, bu nedenle buna temel deniyor. Kullanılan tekme ters kurbağalamadır ve kollar aynı anda suyun altında hareket eder.
Bu vuruş, hem yüzmeyi yeni öğrenen çocuklar hem de yetişkinler için harika çünkü onların yüzer durumda kalmalarına yardımcı oluyor ve öğrenmesi kolay. Bunu öğretmenin bir yolu, özellikle çocuklar için anlaşılabilir olmaları için hareketleri adlandırmaktır.
Eller koltuk altlarına gelmeli ve bir tür maymuna benzemeli, sonra kollar dışarı çıkıp uçak kanatları gibi geniş yayılmalıdır. Düz çıktıklarında, dimdik ayakta duran bir asker gibi doğrudan vücudun yanlarına gelirler. Bu hareket, vücudu suyun içinden çekecektir.
7. Yan Vuruşla Savaş
Bu muharebe yan vuruşu, ABD Donanma Mühürlerine öğretilen bir yüzme tekniğidir. Enerjinin korunabileceği ve verimli bir şekilde kullanılabileceği bir yerdir. Öğrenmesi zor olan üç vuruşun bir kombinasyonudur.
Kurbağa vuruşu, ön vuruş ve yan vuruş bir arada. Yüzücünün görünmek istemediği ve suda düşük bir profil tuttuğu zaman önemlidir. Görünmez kalırken maksimum verim alırlar. Denge, dönüş ve uzunluğa odaklanılır. Kollar yan vuruşta olduğu gibi çekiyor ve bacaklar çarpıntı vuruşu yapıyor, bu yüzden su daha az rahatsız oluyor.
8. Trudgen
Bu vuruş, İngiliz yüzücü John Trudgen tarafından geliştirilen yan vuruşun bir varyasyonudur. Yandan yapılır ve kollar dönüşümlü olarak sudan kaldırılır.
Her ikinci çekişte kollara bir makas tekmesi eşlik eder. Sol kol sudan çıkınca bacaklar ayrılır ve tekme atmaya hazırlanır. Kol aşağı inerken bacaklar düzleştirilir ve makas gibi hızlı bir şekilde bir araya getirilir. Bu vuruşla ilgili ilginç olan şey, kafanın her zaman suyun üstünde olmasıdır.
Temel beceriler
Yüzmenin amacı ister yüzmeyi öğrenmek, ister yarışmak veya egzersiz yapmak olsun, bazı temel bilgilerin öğrenilmesi ve uygulanması gerekir. Her yüzücünün bilmesi gerekenler:
- Her vuruşta doğru nefes alma
- Kayarken yüzlerini suda tutmayı öğrenmek
- Tüm vücut parçalarını, vuruşun pürüzsüz olması ve yorucu olmaması için koordine etmek
- Çeşitli vuruş stilleri ve bunları kullanmak için uygun teknikler
Pratik yapmak mükemmelleştirir
Yüzmenin amacı ister güvenlik, ister rekabet veya fitness olsun, daha iyi olmanın tek yolu bol bol pratik yapmaktır. Yüzücü ne kadar deneyimli olursa olsun, dersler yardımcı olabilir. Suyu sevmeyi ve ona saygı duymayı öğrenin.
